Quantcast
Channel: Ονειροπαγιδα
Viewing all 16464 articles
Browse latest View live

Η δική τους πραγματικότητα...


Πες όχι...

0
0
Σ'αρέσει πιο πολύ να λες ναι. Το ναι κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους κι όταν οι άνθρωποι νιώθουν ασφάλεια και χαρά θέλουν να είναι δίπλα σου. Αυτό που συμβαίνει ουσιαστικά είναι ότι σ'αρέσει να λες ναι για να μη μείνεις μόνος σου. Και όμως αξίζει άραγε αυτή η παρέα; Η παρέα που ξέρεις πως είναι αγορασμένη; Αυτή που όταν ξεστομίσεις το όχι θα πέσει να σε φάει;


Στην ψεύτικη αυτή παρέα υπάρχει ένας άγραφος νόμος. ''Είμαι δίπλα σου μόνο όσο συμφωνείς μαζί


μου και λες ναι σε όλα, ''Ποιος είναι χειρότερος εν τέλει; Αυτός που είναι τόσο κακομαθημένος και  θέλει να ακούει μόνο ναι (γιατί δεν μπορεί να εκτιμήσει την αξία του όχι); Ή μήπως είσαι εσύ, που καταπίνεις τα όχι για να μην τσακωθείς; Σίγουρα εσύ. Σίγουρα δεν κερδίζεις τίποτα ουσιαστικό γιατί δεν πάει να λες χρόνια ''ναι''στο πρώτο ''όχι'', ο άλλος θα φύγει έτσι κι αλλιώς.

Όταν αγαπάς κάποιον θέλεις να προσπαθείς για αυτόν. Πιστεύεις πως μπορεί τώρα να ζητάει τα ''ναι'' αλλά κάποτε θα εκτιμήσει τη συμπεριφορά σου και θα δεχτεί με χαρά το όχι σου. Αυτό όμως είναι ένα  μεγάλο ψέμα. Δεν γίνεται να κάνεις ένα ναρκομανή να κόψει τα ναρκωτικά δίνοντας του και άλλα! Δεν γίνεται να θέλεις πάντα το happy end! Δεν μπορείς να αλλάξεις τους πάντες (άλλωστε γιατί να ξέρεις εσύ τι είναι πιο καλό για αυτούς;) και να τους κρατάς με νύχια και με δόντια κοντά σου.


Αυτό είναι ένα από τα δύσκολα μαθήματα της ωρίμανσης σου, να μάθεις να δέχεσαι τη ζωή. Να μάθεις να βάζεις το όριο σου ακόμα και στα άτομα που αγαπάς! Πάνω απ όλα να είσαι ειλικρινής με σένα και να μην παραλύεις στην προδοσία ανθρώπων που αγαπάς. Να συνεχίζεις τον δρόμο σου, να κοιτάς τη δουλειά σου και να μην αναλώνεις τη χαρά σου σε πικρόχολα σχόλια. Αν ριζώσεις μέσα σου το αίσθημα του αδικημένου, το μίσος και την καχυποψία, θα είσαι διπλά χαμένος!


Κάνε βήματα μπροστά με αυτοπεποίθηση, χωρίς την τσαντίλα ενός παιδιού αλλά με την ελπίδα του. Την ελπίδα ότι αξίζει να προσπαθείς, αξίζει να δίνεσαι, να ανοίγεσαι, να μοιράζεσαι. Κάποιοι στο πρώτο όχι θα φύγουν και θα γελάνε μπροστά στα μούτρα σου που τους εμπιστεύτηκες,  θα το ευχαριστιούνται! Άλλοι θα μείνουν δίπλα σου να σου λένε αστεία όταν κλαις για να σε γλυκάνουν, να χαίρονται διπλά με τη χαρά και να σε αγαπούν! Αυτοί είναι η ευτυχία σου!





Enfo.gr

Η αγάπη μας κάνει επιθετικούς;

0
0
Τη σχέση ανάμεσα στα αισθήματα τρυφερότητας και την εκδήλωση επιθετικότητας μελετούν οι ερευνητές του Πανεπιστήμιου του Buffalo.


Πολλοί από εμάς – άνδρες και γυναίκες - έχουμε μια ιστορία να διηγηθούμε από την παιδική μας ηλικία όπου ένα αγοράκι ή ένα κοριτσάκι που πραγματικά μας «αγαπούσε» μας έβαζε συχνά τρικλοποδιά ή εκδήλωνε επιθετικότητα απέναντι σε άλλους συμμαθητές τους οποίους έβλεπε ως «ανταγωνιστές» της δικής μας προσοχής και τρυφερότητας.


Είναι δυνατό η αγάπη και η τρυφερότητα να εκδηλώνονται με μια μπουνιά αφήνοντάς μας άφωνους για το συμβάν; Αυτό ακριβώς αναρωτήθηκαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Buffalo οι οποίοι διεξήγαγαν σχετικά ψυχολογικά πειράματα για να διαπιστώσουν κατά πόσο τα αισθήματα ζεστασιάς και συμπάθειας μπορούν να οδηγήσουν όχι σε τρυφερές εκδηλώσεις, αλλά αντιθέτως σε επιθετικές.

Οι δυο ερευνητές Michael J. Poulin και Anneke Ε.Κ. Buffone στην έρευνά τους που δημοσιεύουν στην επιθεώρηση Personality and Social Psychological Bulletin επισημαίνουν ότι η ιδέα ότι η συμπόνια μπορεί να αποτελέσει κινητήριο δύναμη επιθετικής συμπεριφοράς ανεξαρτήτως του αν έχει υπάρξει πρόκληση ή αδικία, είναι νέα και δεν έχει διερευνηθεί.


Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε καταστάσεις όπου νοιαζόμαστε πολύ για κάποιον και θέλουμε να τον ωφελήσουμε  είμαστε διατεθειμένοι να βλάψουμε όποιον θεωρούμε ότι απειλεί το πρόσωπο που συμπαθούμε, ακόμη και αν αυτό δεν μας έχει απειλήσει.


Πρόκειται για μια αντίδραση που πηγάζει από την αγάπη και την συμπόνια για αυτούς τους οποίους νοιαζόμαστε και ένα μέρος της εξήγησης βρίσκεται στη δράση των ορμονών και των νευροδιαβιβαστών όπως η ωκυτοκίνηκαι η βασοπρεσίνη που ρυθμίζουν τις «συμπεριφορές προσέγγισης» των ανθρώπων.




Vita.gr

Απόρριψη σημαίνει αξιολογηθήκαμε και βρεθήκαμε λίγοι

0
0
Η αίσθηση της απόρριψης, δηλαδή η αίσθηση ότι μας υπέβαλαν σε αξιολόγηση, εκτίμησαν την αξία μας και, τελικά, μας καταχώρησαν ως ανεπαρκείς και απόβλητους, είναι μία από τις πιο κοινές, αλλά και πιο επώδυνες ανθρώπινες εμπειρίες. 


Όποτε ακούμε κάποιον να ισχυρίζεται ότι πληγώθηκε από μία απόρριψη, πρέπει να ξέρουμε ότι δεν μιλάει μεταφορικά. Ανεξάρτητα από τη μορφή, είτε είναι ανεπιθύμητος χωρισμός, άσχημη συμπεριφορά, διακοπή της επικοινωνίας, καταπάτηση των ορίων ή αδιαφορία για τις ανάγκες μας, η απόρριψη πονάει στην κυριολεξία. 


Ούτε λίγο ούτε πολύ, η εμπειρία της απόρριψης ενεργοποιεί στον εγκέφαλο τις ίδιες νευρικές οδούς που ενεργοποιούνται όταν βιώνουμε σωματικό πόνο (Eisenberger, et. al., 2003, 2006). Με άλλα λόγια, «μιμείται» τον σωματικό πόνο, προκειμένου να μας προειδοποιήσει ότι αντιμετωπίζουμε κίνδυνο αποκλεισμού και, συνακόλουθα, ότι απειλείται μέχρι και η ζωή μας. 

Έτσι είμαστε φτιαγμένοι οι άνθρωποι – ο αποκλεισμός και η έλλειψη αποδοχής μας τρομοκρατούν και μας πληγώνουν. Κι αν καταφέρνουμε να νιώσουμε απόρριψη επειδή ένας αδιάφορος άγνωστος στο δρόμο δεν μας πέταξε πίσω ένα μπαλάκι (βλέπε πειράματα Williams, 2007), φανταστείτε τι μπορεί να πάθουμε αν μας απορρίψει εκείνος με τον οποίο συνδεόμαστε στενά και μας είναι σημαντικός. 

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ; 

Η αποσταθεροποίηση που επιφέρει η απόρριψη απειλώντας τις ζωτικές ανά
κες μας να ανήκουμε και να είμαστε αποδεκτοί, είναι δεδομένη. Εκείνο που διαφοροποιείται από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι ο χρόνος και ο τρόπος αποκατάστασης της ισορροπίας, ενώ το αν θα βγούμε τσακισμένοι ή απλά γρατζουνισμένοι από ένα τέτοιο πλήγμα, εξαρτάται από το πόσο φωτεινό ή σκοτεινό θα είναι το νόημα που θα δώσουμε στην εμπειρία της απόρριψης. 


Σκοτεινό νόημα 1: Για να με απορρίψει θα πει ότι δεν αξίζω τίποτα 

Η απόρριψη, σε καμία περίπτωση, δεν τονώνει την αυτοπεποίθηση, όμως αν ήδη δεν πατάμε καλά στα πόδια μας λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης, επιτίθεται στον πυρήνα της ύπαρξης μας, κάνοντάς μας να πιστέψουμε ότι αυτό που είμαστε είναι ανάξιο να αγαπηθεί. 

Αν δεν πήραμε αγάπη και αποδοχή όταν έπρεπε και δεν έχουμε αναπτύξει μέσα μας επαρκή αποθέματα πίστης για την αξία μας, είμαστε καταδικασμένοι να αναζητούμε εξωτερική επιβεβαίωση, παραιτούμενοι από τη δύναμή μας και υποκείμενοι στο έλεος της κρίσης των άλλων. 
Οποτεδήποτε μια σχέση πάει κατά διαόλου ή ένας άνθρωπος εξαφανιστεί, η εσωτερική ετυμηγορία μας είναι αμείλικτη: «Κανένας δεν θέλει την αγάπη σου, αυτό που έχεις να προσφέρεις δεν έχει καμία αξία και θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τον θλιβερό και αποκρουστικό εαυτό σου». 

Η ετοιμότητά μας να μετατρέπουμε κάθε απόρριψη σε θανατική καταδίκη, είναι εκπληκτική. Το τέλος της σχέσης, της γνωριμίας ή του ονείρου γίνεται το δικό μας τέλος: νιώθουμε ασήμαντοι, ακυρωμένοι, χρησιμοποιημένοι, απόβλητοι και χωρίς καμία χρησιμότητα πλέον. 

Πέφτουμε στα πατώματα κι από πάνω κλωτσάμε τον πεσμένο στα πατώματα εαυτό μας. Το όχι του άλλου γίνεται και δικό μας όχι και στην απόρριψη του άλλου έρχεται να προστεθεί και η δική μας απόρριψη προς τον ίδιο τον εαυτό μας. 


Σκοτεινό νόημα 2: Αρνούμαι να πιστέψω ότι με απέρριψε 

Πολύ συχνά, δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε την τελεία που βάζει η απόρριψη και επιμένουμε να ελπίζουμε ενώ δεν υπάρχει ελπίδα. 

Μέχρι ένα βαθμό είναι κατανοητό. Η άρνηση μάς προστατεύει από τον πόνο και μας δίνει χρόνο να συμφιλιωθούμε με ό,τι συνέβη. Το πρόβλημα είναι όταν καταλήγουμε να αρνούμαστε εξολοκλήρου την πραγματικότητα και να διαστρεβλώνουμε πλήρως το γεγονός της απόρριψης. 

Τότε, ο φόβος ότι θα πονέσουμε αν αντικρίσουμε την αλήθεια, μπορεί να μας μπλέξει σε περιπέτειες που θα μας προκαλέσουν ακόμα περισσότερο πόνο. 

Είναι οι περιπτώσεις που προσπαθούμε εναγωνίως να ακυρώσουμε την απόρριψη, αφενός, ψάχνοντας δικαιολογίες (δεν το εννοούσε, χρειάζεται λίγο ακόμα χρόνο) και, αφετέρου, πολιορκώντας ξανά και ξανά τον ίδιο άνθρωπο, ενώ εκείνος μας απορρίπτει ξανά και ξανά. 

Υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε αυτή τη μειωτική διαδικασία προσπαθώντας να πείσουμε τον άλλο να πάρει πίσω την απόρριψη, ώστε εμείς να πάψουμε να νιώθουμε άσχημα. Καταλήγουμε να βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στην θλίψη, να νιώθουμε ολοένα και περισσότερο εκτεθειμένοι και υποτιμημένοι, ενώ η άρνηση του άλλου γίνεται ολοένα και πιο απόλυτη και σκληρή. 

Γινόμαστε άνθρωποι με πληγωμένη υπερηφάνεια που όμως δεν καταλαβαίνουν από όχι. Δίνουμε και ξαναδίνουμε ευκαιρίες (χωρίς να μας ζητηθούν…), ελπίζοντας κάθε φορά ότι το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. 

Όσο και να παζαρεύουμε και να κωλυσιεργούμε όμως, ο πόνος κάποια στιγμή θα έρθει. Αυτά που πρέπει να αισθανθούμε, θα τα αισθανθούμε. Αυτά που νομίζουμε ότι δεν αντέχουμε, θα τα αντέξουμε. Όσο και να τα αποφεύγουμε και να τα τρέμουμε, αυτά που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε (την αδυναμία, την αβεβαιότητα, την έλλειψη ελπίδας, την εγκατάλειψη, την απώλεια), θα τα αντιμετωπίσουμε. 


Σκοτεινό νόημα 3: Μετά την απόρριψη όλα μοιάζουν να είναι εκτός ελέγχου

 Εκ των πραγμάτων, αυτός που απορρίπτει είναι εκείνος που αποφασίζει και ενεργεί, ενώ αυτός που απορρίπτεται είναι εκείνος που υφίσταται, που παθητικά δέχεται την απόφαση – απόρριψη του άλλου και αναλόγως αντιδρά ή αποκρίνεται. 

Με αυτή την έννοια εκείνος που απορρίπτει, θελημένα ή αθέλητα, είναι εκείνος που έχει τον έλεγχο, ενώ εκείνος που απορρίπτεται νιώθει ότι βρίσκεται εκτός ελέγχου – του εαυτού του, του άλλου και της κατάστασης. Υπό αυτό το πρίσμα, η αναζήτηση απαντήσεων για όλα τα αναπάντητα ερωτήματα γύρω από την απόρριψη και, ακόμα, οι προσπάθειες ακύρωσης της απόρριψης, εκτός του ότι κινητοποιούνται από έντονα συναισθήματα προς τον άλλον, δεν αποκλείεται να είναι, επιπλέον, και απόπειρες ανάκτησης του ελέγχου. 

Πολλές φορές η εμμονή που αναπτύσσουμε για εκείνον που μας απέρριψε, εκτός από ένδειξη μεγάλης αγάπης, είναι και ένδειξη ότι δεν αντέχουμε την αίσθηση της απώλειας του ελέγχου. 


Σκοτεινό νόημα 4: Εγώ πρέπει να φταίω που με απέρριψε 

Ένας άλλος τρόπος να θολώσουμε την αλήθεια της απόρριψης και να αποπειραθούμε να ανακτήσουμε τον έλεγχο, είναι να αναλάβουμε όλο το μερίδιο της ευθύνης για τον εαυτό μας, τον άλλο, τη σχέση και την απόρριψη. Μοιάζει βαρύ φορτίο, αλλά μπορεί να είναι μια «λύση» στο μαρτύριο που περνάμε. 

Κάνουμε ένα σωρό, ανυπόστατες τις περισσότερες φορές, υποθέσεις: «Αν έδειχνα περισσότερο ή λιγότερο ενδιαφέρον, αν ήμουν περισσότερο ή λιγότερο πιεστικός/ή, αν είχα πιο πολλή ή πιο λίγη υπομονή, αν ήμουν πιο αδύνατος/η ή πιο γυμνασμένος/η, πιο έξυπνος/η ή πιο χαζός/ή, αν είχα πιο πολλά ή πιο λίγα λεφτά, αν είχα καλύτερη ή χειρότερη δουλειά», αν είχα το ένα ή το άλλο κι αν ήμουν έτσι ή αλλιώς, ο άλλος δεν θα με απέρριπτε. 

Ψάχνοντας τρόπους να ακυρώσουμε την απόρριψη, καταστρώνουμε σχέδια ή σκεφτόμαστε τι μπορούμε να αλλάξουμε στον εαυτό μας ώστε να ανταποκριθούμε στα στάνταρτ και τις προσδοκίες του άλλου, ελπίζοντας ότι η προσπάθειά μας θα εκτιμηθεί και εκείνος θα μας δεχτεί ξανά πίσω στη ζωή του. 

Καταλήγουμε να εστιάζουμε αποκλειστικά στον άλλον (τι θέλει, τι δεν θέλει, τι τον πείραξε, τι του αρέσει, τι χρειάζεται) και σε επουσιώδη στοιχεία της κατάστασης (ο τρόπος που απάντησα στο τελευταίο μήνυμα τα προκάλεσε όλα), αντί να εστιάσουμε στον εαυτό μας και να κάνουμε κάτι για όλο αυτό που βιώνουμε. 

Παίζουμε και ξαναπαίζουμε τα γεγονότα στο κεφάλι μας και σκεφτόμαστε τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει διαφορετικά για να έχουμε διαφορετικό αποτέλεσμα, μένοντας, στην ουσία, κολλημένοι στο παρελθόν και αποφεύγοντας να αντικρίσουμε το παρόν και το μέλλον μας. 
Παίρνοντας όλο το φταίξιμο επάνω μας, πείθουμε τον εαυτό μας ότι εμείς οι ίδιοι προκαλέσαμε την απόρριψή μας και με τον τρόπο αυτό, εκτός του ότι παραβλέπουμε εντελώς τον ρόλο του άλλου και τις ιδιαίτερες συνθήκες της κατάστασης, ξεχνάμε τις δικές μας προσδοκίες και τα δικά μας στάνταρτ και, για ακόμα μία φορά, αρνούμαστε και απορρίπτουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. 


Σκοτεινό νόημα 5: Έχασα την τελευταία μου ευκαιρία στην ευτυχία

Έπειτα από μία απόρριψη, η αίσθηση ότι αποτύχαμε στην αγάπη και την ευτυχία για πάντα, είναι πολύ συνηθισμένη. Μερικές φορές, φτάνουμε στο σημείο να πιστέψουμε ότι δεν θα βρούμε ποτέ κάποιον καλύτερο ή εξίσου καλό με εκείνον που μας απέρριψε, παρόλο που δεν τον ξέρουμε καλά ή, αν τον ξέρουμε καλά, παραβλέποντας τις (αναπόφευκτες) αρνητικές πλευρές του. 

Εξιδανικεύουμε εκείνον που μας απέρριψε ή την κατάσταση από την οποία απορριφθήκαμε και νιώθουμε ότι, αναίτια και άδικα, μας αρνήθηκαν την είσοδο στον παράδεισο. Έχει κάποια λογική αυτό το σκεπτικό. Μας φαίνεται αβάσταχτο να πάει χαμένη όλη η επένδυση χρόνου, ενέργειας και συναισθημάτων που κάναμε. Νιώθουμε ότι δεν έχουμε άλλα αποθέματα, μας φαίνεται βουνό να ξεκινήσουμε από το μηδέν με έναν άλλο άνθρωπο, να τον αφήσουμε να μας μάθει και να τον μάθουμε από την αρχή. 

Η απόρριψη σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σημαίνει απλά ότι χάσαμε την ευκαιρία να ευτυχίσουμε με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, σημαίνει ότι χάσαμε την ευκαιρία να ευτυχίσουμε γενικώς. Δεν μπαίνουμε στον κόπο να αναρωτηθούμε τι πραγματικά σημαίνει η ευτυχία για μας, ούτε μας περνάει από το μυαλό η ιδέα ότι ο «παράδεισος» μπορεί να είναι κάτι που έρχεται από μέσα και όχι από ανθρώπους ή πράγματα έξω από μας. 


Σκοτεινό νόημα 6: Ποιος είσαι εσύ που τολμάς να απορρίπτεις εμένα;

 Η αντίδραση στην απόρριψη συνήθως είναι η τυπική αμυντική αντίδραση που έχει κάποιος όταν νιώθει οποιουδήποτε είδους επίθεση: φυγή, δηλαδή απομάκρυνση από τον κίνδυνο ή πάλη, δηλαδή προσπάθεια απόκρουσης της επίθεσης/αντεπίθεση. Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο θυμός προς εκείνον που μας απέρριψε είναι μια αναμενόμενη ή ενδεχόμενη αντίδραση ή προστασία, που, αργά ή γρήγορα, υποχωρεί. 

Ασχολούμενοι με το θυμό μας, στα πρώτα στάδια της απόρριψης, δεν μας μένει χρόνος να πονέσουμε, να λυπηθούμε, να κλάψουμε ή άλλα τέτοια στενόχωρα. Ο θυμός διαρκείας όμως, όπως όλες οι άκαμπτες άμυνες, έχει τα σκοτεινά του σημεία. Το πλήγμα στην αυτοεικόνα λόγω της πλάτης που μας γύρισε ο άλλος, μπορεί να μας τυφλώσει από θυμό, αν η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας είναι ένα αριστοτεχνικά φτιαγμένο προσωπείο που πίσω του κρύβει αισθήματα αναξιότητας και ανεπάρκειας. 

Αν βαθιά μέσα μας νιώθουμε λίγοι, η απόρριψη μπορεί να ξυπνήσει και να επιβεβαιώσει αυτή την αίσθηση θυμίζοντάς μας, ίσως, άλλες εμπειρίες από το παρελθόν που μας έκαναν να αισθανθούμε ανεπαρκείς. Προκειμένου να προστατέψουμε τον πληγωμένο ναρκισσισμό μας και να διατηρήσουμε την (ψευδ)αίσθηση ότι είμαστε άξιοι και ικανοί, περνάμε στην αντεπίθεση: «Ποιος/ποια είσαι εσύ που τόλμησες να απορρίψεις εμένα; Ξέρεις ποιος/ποια είμαι εγώ;». 

Οι έρευνες δείχνουν ότι η απόρριψη από κάποιον που θεωρούμε «κατώτερο» από εμάς είναι περισσότερο επώδυνη από την απόρριψη κάποιου τον οποίο θεωρούμε «ανώτερό» μας (Stanik, et. al., 2010). Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί τι τον θέλουμε τον άλλον αν τον αντιλαμβανόμαστε ως «κατώτερο» ή για ποιο λόγο τον διαλέξαμε αν θεωρούμε ότι δεν είναι στα κυβικά μας, αλλά η ανθρώπινη σκέψη και συμπεριφορά δεν έχουν πάντα λογικά κίνητρα. 

Λογικό ή όχι, αν η ασεβής στάση του «κανένας δεν δικαιούται να με απορρίψει εμένα, πόσο μάλλον ένας κατώτερός μου» τραβηχτεί στα άκρα, μπορεί να μας κάνει να πολιορκούμε πιεστικά ή να παρενοχλούμε τον άνθρωπο που μας απέρριψε και να μας οδηγήσει μέχρι το σημείο να θέλουμε να τον εκδικηθούμε και να τον κάνουμε να πληρώσει για το «κακό» που μας έκανε. 

Εκτός αυτού πάντως, δεν αποκλείεται ο θυμός να είναι και ένας διαστρεβλωμένος τρόπος να μην παραιτηθούμε από την ιστορία, να μείνουμε στο παιχνίδι και να μην εγκαταλείψουμε. Θυμώνοντας με τον άλλο και ζητώντας εκδίκηση, νιώθουμε ότι έχουμε έναν τρόπο να σχετιζόμαστε μαζί του, έστω από το παράθυρο. Και, φυσικά, ο θυμός είναι ακόμα μία προσπάθεια να ανακτήσουμε τον πολυπόθητο χαμένο έλεγχο. 


ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ 

Το είπαμε και στην αρχή: Η απόρριψη είναι πάντοτε επώδυνη, αλλά δεν μας αγγίζει όλους στον ίδιο βαθμό ούτε τη διαχειριζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που είμαστε, οι εμπειρίες και η ιστορία μας καθορίζουν το πώς θα αντιδράσουμε στην απόρριψη. Προφανώς, δεν είναι όλες οι απορρίψεις του ίδιου μεγέθους. Κάποιες τις ξεπερνάμε σχετικά ανώδυνα και κάποιες άλλες μας ταλαιπωρούν περισσότερο, πιθανόν επειδή έχουν κάποια ιδιαίτερα για εμάς χαρακτηριστικά κι επειδή καταφέρνουν να πατήσουν τα κουμπιά μας. 

Σε κάθε περίπτωση, το νόημα που δίνουμε και τα αίτια που αποδίδουμε στην απόρριψη, ιδίως αν γίνονται υπό το φίλτρο της χαμηλής μας αυτοεκτίμησης, μπορούν να δυσκολέψουν πολύ τα πράγματα για εμάς. Αν το γεγονός της απόρριψης έχει τη δύναμη να μας πονέσει μία φορά, εμείς είμαστε ικανοί να βρούμε λόγους να το κάνουμε να μας πονέσει δέκα φορές παραπάνω. 




 thessalonikiartsandculture.gr

15 πράγματα που καμιά μαμά δεν μπορεί να αποφύγει

0
0
Είτε είστε ήδη μητέρα, είτε πρόκειται να γίνετε; Διαβάστε την παρακάτω λίστα. Χωρίς άγχος ή ενοχές! Η μητρότητα από μόνη της είναι τεράστια ευθύνη, είναι υπόθεση πολύπλοκη και ταυτόχρονα ανεκτίμητη, δύσκολη και απαιτητική. Και ποιος εξάλλου, μπορεί να διεκδικήσει το αλάνθαστο; 



1. Όλες είμαστε καταπληκτικές μαμάδες μέχρι να κάνουμε παιδιά. Κάθε γυναίκα ξεκινάει την περιπέτεια της μητρότητας έχοντας στο μυαλό της μερικές καταπληκτικές ιδέες και τις καλύτερες προθέσεις. Ωστόσο, ένα 88% από αυτές τις ιδέες και τις προθέσεις πετιούνται από το… παράθυρο μέσα στον πρώτο χρόνο που ζει πραγματικά ως μηέρα.


2. Θα κάνετε πολλά από αυτά που κάποτε ορκιστήκατε ότι δεν θα κάνατε ποτέ όταν αποκτήσετε παιδιά. Θεωρήστε το απλά δεδομένο.


3. Παρόλη την προσπάθεια που θα καταβάλετε, είναι αναπόφευκτο κάποιες φορές να ακούτε τη φωνή της μητέρας σας να βγαίνει από το στόμα σας. Είναι αλήθεια. Και είναι απολύτως τρομαχτικό!


4. Τα παιδιά σας θα κάνουν πολλά πράγματα που δεν είχατε ποτέ φανταστεί ότι κάποιος που εσείς δημιουργήσατε θα μπορούσε να κάνει. Κι αυτό θα σας κάνει να ντραπείτε, να θυμώσετε, να τρομάξετε και να καταδικάσετε τον εαυτό σας.


5. Η ειλικρίνεια των παιδιών είναι σκληρή. Προσπαθήστε να μη σας δουν γυμνή γιατί θα αρχίσουν να δείχνουν με το δάχτυλο και να γελάνε.


6. Την ίδια στιγμή, τα παιδιά είναι απίστευτα καταδεκτικά. Μας δέχονται όπως είμαστε, με τις ρυτίδες, τα αχτένιστα μαλλιά, με όλα μας. Και πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι διαθέτουμε υπερφυσικές δυνάμεις.


7. Λένε ότι με τα παιδιά «οι μέρες φαίνονται μεγάλες αλλά τα χρόνια μικρά» και είναι αλήθεια. Ασχολούμαστε τόσο πολύ προσπαθώντας να «επιβιώσουμε» την κάθε μέρα που κάποια στιγμή διαπιστώνουμε εντελώς ξαφνικά ότι τα μωρά μας μας έχουν περάσει σε μπόι, ότι έχουν βγάλει τρίχες σε περίεργα σημεία και νοσταλγούμε εκείνες τις μέρες που ήταν μικρά και όλα φαίνονται πιο εύκολα.


8. Ο χαρακτήρας των παιδιών μας δεν εξαρτάται και πολύ από εμάς. Τα παιδιά γεννιούνται διαθέτοντας ήδη προσωπικότητα. Γι’ αυτό δεν έχει νόημα να περηφανευόμαστε ότι το παιδί μας είναι «εύκολο» γιατί δεν έγινε έτσι επειδή εμείς κάναμε κάτι. Οι μαμάδες που έχουν περισσότερα από ένα μπορούν να το επιβεβαιώσουν.


9. Μπορούμε να το παίξουμε ειδήμονες ή να επικαλεστούμε μια ανώτερη ενόραση μόνο σε ό,τι αφορά τα δικά μας παιδιά και κανενός άλλου!


10. Αυτό που προσπαθούμε οι περισσότεροι από εμάς είναι να μετατρέψουμε μικρούς αγροίκους σε πολιτισμένους, ευγενικούς, καθωσπρέπει ενήλικες. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να το κάνουμε αυτό. Όταν μια άλλη μητέρα επιλέγει κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουμε εμείς δεν σημαίνει ότι επικρίνει τον τρόπο με τον οποίο ανατρέφουμε το δικό μας παιδί –σε γενικές γραμμές η συμπεριφορά των άλλων μαμάδων δεν έχει καμία σχέση με εμάς.


11. Κανένας δεν νοιάζεται για τα παιδιά σας και δεν εντυπωσιάζεται με τα επιτεύγματά τους περισσότερο από εσάς. Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά είναι αλήθεια.


12. Ο χειρότερος «εχθρός» κάθε μαμάς είναι πρώτα ο εαυτός της και στη συνέχεια οι άλλες μαμάδες. Οι μαμάδες συχνά είμαστε τόσο σκληρές με τον εαυτό μας και με τις άλλες που χάνουμε ένα μεγάλο μέρος από τις χαρές της μητρότητας.


Ασχολούμαστε με το να αγωνιούμε μήπως κάτι δεν κάνουμε σωστά, μήπως τα παιδιά μας δεν είναι τα καλύτερα, μήπως δεν φαινόμαστε στους άλλους σαν την τέλεια οικογένεια κι αυτό μας γεμίζει με τόσες ενοχές και άγχος που ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να είμαστε καλοί με τον εαυτό μας και με τους άλλους.


Προσπαθούμε να νιώθουμε καλύτερες επικρίνοντας τις άλλες μαμάδες που δεν είναι αναγκαστικά καλύτερες ή χειρότερες και επιπλέον έχουν τις ίδιες αγωνίες και ενοχές με εμάς.


13, Κανείς δεν έχει καταλάβει τι χρειάζεται για να είναι κάποιος καλός γονιός. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν τόσο πολλά βιβλία για γονείς. Γι’ αυτό και οι τάσεις στην ανατροφή των παιδιών αλλάζουν κάθε δέκα χρόνια. Κι εμείς αγοράζουμε τα βιβλία ή υιοθετούμε τις νέες τάσεις και ελπίζουμε να τα κάνουμε όλα σωστά. Όμως δεν υπάρχει σωστός τρόπος ή, μάλλον, δεν υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος.


14. Όλοι μας κάνουμε λάθη με τα παιδιά μας. Όλοι, ναι, ακόμα κι εσείς. Δεν υπάρχει κανένας γονιός που δεν έχει κάνει λάθη. Και όλα τα παιδιά σε κάποια στιγμή της ζωής τους θα ρίξουν ευθύνες στους γονείς –δικαίως- για βάρη που αναγκάστηκαν να κουβαλούν στους ώμους και την καρδιά τους. Ωστόσο, οι άνθρωποι είναι αρκετά ανθεκτικά όντα. Και όποια λάθη κι αν κάνουμε –δεδομένου ότι δεν μιλάμε για κάποιου είδους κακοποίηση- δεν θα έχουν σαν αποτέλεσμα να γίνουν ψυχοπαθείς ενήλικες.


15. Δεν υπάρχει κάποια στιγμή που θα μπορέσουμε να ξεφυσήξουμε με ανακούφιση ξέροντας ότι κάναμε καλή δουλειά ως μαμάδες. Αυτή η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ. Όσο κι αν μεγαλώσουν, όσο κι αν μοιάζουν με ενήλικες, με κάποιο τρόπο στα δικά μας μάτια θα είναι πάντα μωρά. Και δεν θα πάψουμε ποτέ να ανησυχούμε ή να θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο γι’ αυτά.




 thessalonikiartsandculture.gr

Μια γυναίκα δεν ξοφλάει στα πενήντα

0
0
Ο έρωτας, όπως και η ηλικία, δεν κοιτάει χρόνια. Ναι, η ηλικία. Η πραγματική, η βιολογική ηλικία δε μας λέει και πολλά. Το θέμα είναι τα χρονάκια που μετράει η καρδιά. Πολλοί είναι άλλωστε οι γερασμένοι νέοι, αλλά σήμερα δε θα ασχοληθούμε μ'αυτούς. Η Ματίνα πλησιάζει τα πενήντα, τα χρυσά πενήντα.


Μια όμορφη, γοητευτική γυναίκα απ'αυτές που τραβάνε όλα τα βλέμματα πάνω τους, όπου κι αν μπουν. Απ'την αντι-ερωτική εφορία, ως τα πιο underground στέκια. Παντρεύτηκε μικρή. Παράτησε τα νιάτα της, για ένα γάμο υποχρεωτικό. Στην επαρχία που ζούσε, ο γάμος ήταν νόμος, ειδικά αν είχες και μια αναπάντεχη εγκυμοσύνη. Για τον έρωτα, ούτε λόγος.


Ποιος ασχολείται με αυτά 16,5 και μερικές δεκαετίες πριν, σε ένα μικρό, απομονωμένο χωριό. Κάθε βράδυ που έπεφτε στο κρεββάτι έσφιγγε τα δόντια και ονειρευόταν πότε θα φτάσει στα δεύτερα -άντα. Είχε υποσχεθεί στον εαυτό της το δώρο των γενεθλίων της: το διαζύγιο. Τα είχε μελετήσει όλα. Εκείνη κοντά στα σαράντα και η μικρή της, μεγάλη πια. Θα έφευγαν μαζί για οπουδήποτε και τα κατάφεραν.


Στα σαράντα της ξεκίνησε να ζει την πρώτη της χαμένη νιότη και συνεχίζει. Ρουφάει τα πάντα με χρονοκαθυστέρηση. Τον έρωτα, το σεξ, το καλό σεξ, τα μεθύσια, τις εξόδους, τις παρέες, τα τατουάζ και τις σπουδές. Η μέρα της είναι πάντα γεμάτη. Ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας και γαλλικών, πάει γυμναστήριο, βγαίνει και φλερτάρει πολύ και με πολλούς. Μα, είναι ένα αποφασισμένο, ελεύθερο πουλί πλέον.

Ούτε ένα κάγκελο στο κλουβί της και όλες οι πόρτες ανοιχτές, για να πετάει όποτε θέλει. Δεν περνάει καν απ'το μυαλό της η σχέση, η δέσμευση, ο γάμος, όπως θέλεις πες το. Τα κακόβουλα βλέμματα, όμως, πέφτουν πάνω της κατά ριπάς.


Μόλις γυρίσει την πλάτη ακούει πάντα ένα βουητό. Είναι τα κοροϊδευτικά σχόλια που κάνουν όλοι για τη Ματίνα, που το παίζει «μπεμπέκα» και «παιδούλα».

Για την τρελή Ματίνα που δεν έχει μυαλό και νομίζει πως είναι νεαρή. Μα είναι! Έτσι νιώθει, άρα έτσι είναι κι ας χτυπιούνται κι ας κουνάνε το κεφάλι τους υποτιμητικά. Όλοι αυτοί που την κρίνουν και την κατακρίνουν είναι οι «σωστοί» της κοινωνίας μας, οι politicaly correct με οικογένειες, παιδιά, εγγόνια, λαϊκή το Σαββάτο, εκκλησία πριν την εκδρομή της Κυριακής, σαπουνόπερες όλων των εθνικοτήτων στη τιβί και πολλά λαδερά στο μενού.

Τους ενοχλεί που μια συνομήλική τους ζει. Είναι κόντρα ο ρόλος, αλλά η Ματίνα έχει ταλέντο. Τους κοιτάει μέσα στα μάτια και τους γράφει στα πιο παλιά, ξεσκισμένα της παπούτσια, γιατί ό,τι κάνει είναι αυτή, ο εαυτός της.

Νιώθει ικανοποιημένη απ'τις επιλογές της και ήσυχη με την συνείδησή της.

Κάθε βράδυ πέφτει για ύπνο ήρεμη κι ευτυχισμένη και είναι το μόνο που τη νοιάζει, είναι το μόνο που μετράει, κόντρα σε όλα τα θλιβερά πρέπει των άλλων. 


 
pillowfights.gr




Δεν είναι αυτός ο επίσημος νεκρός της Αμφίπολης, υπάρχει και κάτι άλλο

0
0
Στον τρίτο θάλαμο πρέπει να είναι ενταφιασμένος ο επίσημος νεκρός του τύμβου στην Αμφίπολη, εκτιμά ο κορυφαίος Έλληνας αρχαιολόγος, ο άνθρωπος που ανέσκαψε το θαύμα της Αρχαίας Μεσσήνης, Πέτρος Θέμελης. Με δηλώσεις του στα μέσα ενημέρωσης επισημαίνει  πως αμφιβάλλει αν ο σκελετός που βρέθηκε ανήκει στον επίσημο νεκρό!


Ο Πέτρος Θέμελης, που θεωρεί πως ανάλογο ταφικό μνημείο με αυτό της Αμφίπολης δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, σημειώνει ότι η καύση ήταν βασικό στοιχείο του αφηρωϊσμού και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί εταίρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου θαμμένος με ολόκληρο τον σκελετό. Όλοι οι σκελετοί που έχουν εντοπισθεί ως σήμερα ήταν καμένοι.

Εκτιμά πως οπωσδήποτε το πρόσωπο του νεκρού που βρέθηκε χθες ήταν επιφανές, δεν ήταν όμως το κεντρικό του μεγαλοπρεπούς τύμβου που δημιουργήθηκε για χάρη του.


http://www.iefimerida.gr

Μύρτις, η 11χρονη της Αρχαίας Αθήνας που μπορεί να «δείξει» το πρόσωπο του νεκρού της Αμφίπολης

0
0
Πριν από τέσσερα χρόνια, ένα 11χρονο κορίτσι που έζησε στην αρχαία Αθήνα «ζωντάνεψε» ξανά. Ήταν η Μύρτις που τώρα μπορεί να αποτελέσει οδηγό για να βρεθούν σημαντικά στοιχεία για το νεκρό που βρέθηκε στον τύμβο της Αμφίπολης.


Η Μύρτις ήταν μία 11χρονη Αθηναία, που πέθανε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και θάφτηκε σε έναν ομαδικό τάφο 150 ανθρώπων. Οι επιστήμονες κατάφεραν το 2010 να αναπλάσουν ψηφιακά το πρόσωπό της και να το παρουσιάσουν στον κόσμο. Τώρα, ελπίζουν ότι μπορεί να επαναλάβουν κάτι τέτοιο με το νεκρό που βρέθηκε στην Αμφίπολη.

Ειδικοί, μιλώντας στο MEGA, εξήγησαν ότι από τη στιγμή που βρέθηκε το κρανίο του νεκρού, θα μπορέσει να γίνει ψηφιακή ανάπλαση του προσώπου του, όπως είχε γίνει πριν από τέσσερα χρόνια με την Μύρτιδα. Κάτι που επιτυγχάνεται με το σκανάρισμα των ευρημάτων με ψηφιακές μεθόδους και επιτυγχάνεται απεικόνιση τριών διαστάσεων.

Η 11χρονη έζησε την πολιορκία της Αθήνας και τον λοιμό και εκτιμάται ότι κατά πάσα πιθανότητα πέθανε από τυφοειδή πυρετό. Μετά από μελέτη τριών ετών, με τη συμμετοχή Ελλήνων και ξένων επιστημόνων διάφορων ειδικοτήτων, επιτεύχθηκε η ανάπλαση του προσώπου της, χάρη κυρίως στο γεγονός ότι είχε διατηρηθεί εξαιρετικά το κρανίο της, που βρέθηκε σε ομαδικό τάφο στον Κεραμεικό το 1995.



Οικογενειακό Δικαστήριο θα λύνει τις διαφορές

0
0
Σημαντικές καινοτομίες στον χώρο του οικογενειακού δικαίου ετοιμάζει η κυβέρνηση με τη δημιουργία ενός αποκλειστικού Οικογενειακού Δικαστηρίου, που θα επιλύει τις οικογενειακές διαφορές, αφού προηγηθεί μια διαδικασία «οικογενειακής διαμεσολάβησης» με τη βοήθεια ειδικών για να επιτευχθεί συμβιβαστική λύση και να αποφευχθεί η ψυχοφθόρα διαδικασία της δίκης.



Νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που έχει συσταθεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης, θα εξετάσει τη δυνατότητα εφαρμογής της κοινής επιμέλειας των τέκνων και από τους δύο γονείς, ακόμα και μετά τη διάσταση ή το διαζύγιό τους, όπως εφαρμόζεται διεθνώς.


Παράλληλα θα επανεξεταστούν βελτιώσεις σε ακανθώδη θέματα, όπως στο σύμφωνο ελεύθερης διαβίωσης, στην υιοθεσία, στα περιουσιακά αποκτήματα. Σημαντικές αποκαλύψεις έκανε χθες ο γ. γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης Ν. Κανελλόπουλος, που μιλώντας σε ανοικτή συζήτηση του τομέα γυναικών ΠΑΣΟΚ για τις σύγχρονες μεταρρυθμίσεις του οικογενειακού δικαίου, τόνισε ότι σχεδιάζεται ένα νέο λειτουργικό και σύγχρονο μοντέλο επίλυσης οικογενειακών διαφορών, με τη δημιουργία στη χώρα μας ενός πραγματικού και αποκλειστικού Οικογενειακού Δικαστηρίου.


Η στελέχωση
Το Δικαστήριο, μονομελές στις συνθέσεις του, θα στελεχώνεται με δικαστές πλήρως εξειδικευμένους στην επίλυση οικογενειακών διαφορών (με αποκλειστική απασχόληση 5ετίας χωρίς να χρεώνονται ποινικές, πολιτικές υποθέσεις), με βαθιά επιμόρφωση και σε άλλα επιστημονικά πεδία. Ο οικογενειακός δικαστής θα διαπνέεται από έντονο συμβιβαστικό πνεύμα, προσπαθώντας να επιλύσει την υπόθεση μέσα από διαδικασία «οικογενειακής διαμεσολάβησης» που θα προηγείται, έτσι ώστε η υπόθεση να φθάνει στη δίκη ως έσχατη λύση, εφόσον αποτύχουν όλες οι προσπάθειες για κοινά αποδεκτή λύση.



Τα Οικογενειακά Δικαστήρια θα συνδράμουν παιδοψυχολόγοι, ψυχολόγοι, επιμελητές ανηλίκων, οικογενειακοί σύμβουλοι, που θα στηρίζουν τις δύο πλευρές με ψυχολογική προετοιμασία πριν τη διαμεσολάβηση ή τη δίκη, βοηθώντας στην επίτευξη συμβιβασμού ή τουλάχιστον στη διεξαγωγή μιας ήρεμης και λιγότερο ψυχοφθόρας δίκης. Θα καταβληθεί προσπάθεια τα Οικογενειακά Δικαστήρια να απομακρυνθούν από τα κλασικά δικαστικά κτίρια.


Η Οικογενειακή Διαμεσολάβηση θα προηγείται με στόχο να καλύψει το κενό «συζήτησης» μεταξύ των δύο πλευρών για εξομάλυνση των σχέσεων, με βάση τη διεθνή εμπειρία που δίνει εντυπωσιακά ποσοστά συμβιβασμών χωρίς ψυχοφθόρες δίκες, σε Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο.

Ο Ν. Κανελλόπουλος τόνισε ότι η μεταρρύθμιση διασφαλίζει την οικογενειακή γαλήνη με ταχεία διευθέτηση των οικογενειακών διενέξεων, αποτελεσματική προστασία των παιδιών από τραυματικές εμπειρίες.


Τέλος επισήμανε ότι η νομοπαρασκευαστική επιτροπή θα επαναπροσεγγίσει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, προσθέτοντας ότι η πολιτεία καλείται να συμμορφωθεί σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δημιουργώντας ένα σύγχρονο καθεστώς με κοινές αρχές για ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια.



http://www.ethnos.gr



Ελ Γκρέκο στην Αθήνα: Μπορείς να μείνεις μια μέρα μπροστά σε κάθε έργο

0
0
Η λέξη καρδιά ακούστηκε ξανά και ξανά στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση των σημαντικών εκθέσεων για τον Ελ Γκρέκο, που ανοίγουν από την Τετάρτη για το κοινό στο Μουσείο Μπενάκη. Εκθέσεις που βγήκαν από την καρδιά των συντελεστών, εκθέσεις που έγιναν κόντρα στις πιο μεγάλες οικονομικές -και όχι μόνο- αντιξοότητες.


Εκθέσεις που αναμένεται να φέρουν κοσμοπλημμύρα στις αίθουσες του Μουσείου Μπενάκη, όπως άλλωστε κοσμοπλημμύρα υπήρξε και στη συνέντευξη Τύπου, με τον υπέροχο Αγγελο Δεληβορριά να διαπιστώνει με χαρά πως το αμφιθέατρο ήταν κατάμεστο. «Του έπρεπε αυτό του Θεοτοκόπουλου. Δικό μας παιδί είναι», είπε χαμογελώντας, για να δώσει το σήμα να ξεδιπλωθούν τα μοναδικά μυστικά των εκθέσεων με έργα και ντοκουμέντα για τον Ελ Γκρέκο. Τον σπουδαίο του χρωστήρα, τον Ελληνα που από την Κρήτη στη Βενετία, στη Ρώμη και τέλος στο Τολέδο επανακαθόρισε τα όρια, τη λογική και τον τρόπο της εικαστικής δημιουργίας.


«Αυτή δεν είναι μια εύκολη έκθεση» 


Από τις 13 Νοεμβρίου ως την 1η Μαρτίου, στον δεύτερο όροφο του Μουσείου Μπενάκη στην Κουμπάρη, θα παρουσιάζεται η έκθεση «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο». Μιας σπουδαίας σύλληψης έκθεση που παρουσιάζει τα αποτελέσματα των ερευνών των τελευταίων δεκαπέντε ετών περίπου, για τους ανθρώπους που καθόρισαν, βοήθησαν, ανέδειξαν τον Ελ Γκρέκο στο Τολέδο. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης ζούσε σχεδόν σε συνθήκες απομόνωσης, όμως χάρη σε φίλους, πελάτες, πατρώνες κατόρθωσε να θριαμβεύσει.

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος. Ιδιοσυγκρασιακός, με ιδιαιτερότητες, καπρίτσια, έσπασε τους κυρίαρχους κώδικες της ακαδημαϊκής ζωγραφικής. Οι συνθήκες και το περιβάλλον μέσα στο οποίο έκανε αυτή την επανάσταση και από το οποίο καθορίστηκε ταυτόχρονα δίνουν μια οπτική στο έργο του μοναδική. Μια οπτική που ξεπερνά την απλή έκθεση έργων του, την απλή θέαση της ιδιαίτερης  εικαστικής του γραφής πάνω στον καμβά.

«Δεν είναι θέαμα, δεν είναι μια εύκολη έκθεση», είπε Νίκος Χατζηνικολάου, ο άνθρωπος που είχε τη γενική ευθύνη και καθολική επιστημονική εποπτεία συνολικά των εκθέσεων που διοργανώνονται στην Ελλάδα για τον εορτασμό των 400 ετών από τον θάνατο του Ελ Γκρέκο. «Είναι μια ιστορική έκθεση. Μια έκθεση που θέλει λίγο χρόνο από τη ζωή σου.» Αρθρώνεται μέσα από κείμενα, έγγραφα, έργα του ίδιου του καλλιτέχνη και άλλων για να μας μεταφέρει γραμμή γραμμή, πινελιά πινελιά, μέσα στο ιστορικό περιβάλλον, στη στιγμή που τον καθόρισε.

«Μπροστά σε αυτό το έργο μπορείς να σταθείς μια ολόκληρη μέρα»
«Η έκθεση αυτή αποτελεί μια “παγκόσμια” πρωτοτυπία”. Δεν γίνονται πολλές τέτοιες εκθέσεις πουθενά στον κόσμο» διευκρίνισε ο Αγγελος Δεληβορριάς. Καθόλου τυχαία την έκθεση θα εγκαινιάσει η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, η οποία θα ανοίξει και τις εργασίες του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου «El Greco from Crete, to Venice, to Rome, to Toledo» που θα πραγματοποιηθεί από τις 21 ως τις 23 Νοεμβρίου στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς με ομιλίες κορυφαίων ανά τον κόσμο ειδικών για το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.    


Τρία έργα του Ελ Γκρέκο υπάρχουν στην έκθεση «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο». Όμως τα έγγραφα που φιλοξενούνται πραγματικά προκαλούν εφάμιλλη ίσως και μεγαλύτερη συγκίνηση από αυτή που προκαλεί η εμπειρία του να σταθείς μπροστά στον καμβά με το έργο του (ακόμη και για μια ολόκληρη μέρα μπορείς να σταθείς μπροστά τους όπως παρατήρησε ο Αλέξης Καλοκαιρινός του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης).

Για παράδειγμα, υπάρχει όχι μόνο το έγγραφο εξουσιοδότησης του Θεοτοκόπουλου στο γιό του για τη σύνταξη της διαθήκης, αλλά και το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο καλλιτέχνης με τον εφημέριο του Σάντο Τομέ, όταν του ανέθεσε τη δημιουργία της Ταφής του κόμη Οργκάθ. Εκεί βλέπουμε πως ο εφημέριος του έδωσε σαφείς οδηγίες, εξηγεί ο κύριος Χατζηνικολάου.«Να έχει πολύ κόσμο που θα κοιτάζει τη σκηνή της μεταφοράς του σώματος του κόμη. Να είναι σκοτεινό, όμως από πάνω ο ορίζοντας να ανοίγει χρωματικά». Ο Ελ Γκρέκο έβαλε μέσα στο έργο και τον ίδιο τον εφημέριο...

Λίγο μετά το άνοιγμα αυτής της έκθεσης στο κοινό, συγκεκριμένα στις 21 Νοεμβρίου θα ανοίξει για το κοινό η έκθεση «Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης», σε συνδιοργάνωση με το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης όπου και παρουσιάστηκε αρχικά η έκθεση από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο.


«Ένας επιτυχημένος περιθωριακός»

Η συγκεκριμένη έκθεση επικεντρώνεται σε δυο πίνακες του Γκρέκο που εκτίθενται μόνιμα στο μουσείο της Κρήτης, το «Βάπτιση του Χριστού» και «Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά». Θα παρουσιαστούν όμως για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του «Παιδί που φυσάει ένα αναμμένο δαυλί», η «Προσκύνηση των ποιμένων» από το Agnes Etherington Art Center (Kingston, Καναδάς), η «Προσωπογραφία του Giulio Clovio» της Sofonisba Anguissola που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Ρώμη) και μια «Προσωπογραφία του Fulvio Orsini», αγνώστου καλλιτέχνη, από τις συλλογές του Μουσείου Uffizi.

Θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε μια σημαντική στιγμή του καλλιτέχνη. Όπως εξήγησε η Ειρήνη Οράτη, ιστορικός τέχνης και υπεύθυνη της συλλογής της τράπεζας Alpha Bank «στο έργο του βλέπουμε το αποτύπωμα της βυζαντινής τέχνης που με τόλμη συνδύασε με την ιταλική σχολή». Κυρίως στο έργο του με το παιδί που κρατά αναμμένο δαυλό «πρωτοεμφανίζονται τα στοιχεία προσωπογραφίας που υιοθετεί ο Ελ Γκρέκο αλλά και ο επαναστατικός χειρισμός του φωτός.»
Πάντως, για να λύνονται και οι όποιες στρεβλές αντιλήψεις, ο Ελ Γκρέκο δεν έχει πουθενά γράψει ή δηλώσει πως είχε ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία, αποσαφήνισε ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο οποίος θεωρεί τον Γκρέκο έναν επιτυχημένο περιθωριακό, έναν ορθολογιστή του 16ου αιώνα αφού «ζωγράφιζε τόσα θρησκευτικά θέματα, επειδή αυτό του ζητούσε η πελατεία του».


Εμοιαζε ακατόρθωτο και όμως έγινε
Το άγχος, η αγωνία ήταν κυρίαρχα συναισθήματα καθ'όλη τη διοργάνωση των εκδηλώσεων και των εκθέσεων για το έτος Γκρέκο, αποκάλυψαν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Ο σχεδιασμός ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2010 από μια επιστολή του Νίκου Χατζηνικολάου και προχώρησε εν μέσω φόβων για το αν θα ανταπεξέλθουν στις οικονομικές ανάγκες.


«Ηταν μια γενναία απόφαση αυτή που πήραμε και προχωρήσαμε με πολύ δουλειά και μεγάλα τεχνικά και γραφειοκρατικά προβλήματα» είπε η γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Αναφέρθηκε στην αρχική σύλληψη να γίνει ένας περίπατος Ελ Γκρέκο στην Αθήνα με έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη, το Κυκλαδικής Τέχνης, το Μουσείο Μπενάκη. Τελικά συνολικά οι εκθέσεις που θα γίνουν, πραγματοποιούνται με ποσό 1.400.000 από το χρηματοδοτικό πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013, με 250.000 ευρώ από εθνικούς πόρους και από ένα αδιευκρίνιστο ποσό που έδωσε ως χορηγία η Alpha Bank. Ποιό είναι αυτό το ποσό; Αυτό που απαιτήθηκε για να καλυφθούν κόστη που ξεπερνούσαν τα χρήματα του ΕΣΠΑ, δήλωσε η Ειρήνη Οράτη.

Η Λίνα Μενδώνη δεν έκρυψε πως όλη αυτή η διαδικασία χρειάστηκε μεγάλη πειθαρχία στους κανόνες, συνέπεια προς τους ξένους εταίρους για τις υποχρεώσεις σε σχέση με το ΕΣΠΑ. Στο πλαίσιο του εορτασμού του έτους Γκρέκο, θα υπάρξει ένα αφιέρωμα στον θάνατο όπως καταγράφεται μέσα από τα έργο του Γκρέκο που θα συμπεριληφθεί στην επικείμενη έκθεση «Επέκεινα» του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Επίσης το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας θα πραγματοποιήσει μια έκθεση με θέμα το βυζαντινό περιβάλλον του Ελ Γκρέκο.




http://www.iefimerida.gr

Tα άγνωστα τραγούδια του Νικόλα Άσιμου. Κυκλοφορούν στις 17 Νοέμβρη με τίτλο "Αρνήθηκα πολλά"

0
0
«Μου το 'χες τάξει, το θυμάμαι/Πώς θα γίνουν αλλαγές/ Μα ως πότε αυτοί που αγαπάνε/ Θα σου γιατρεύουν τις πληγές...»: οι στίχοι αυτοί ανήκουν στον Νικόλα Ασιμο και δεν έχουν ακουστεί ποτέ μέχρι σήμερα.



Είκοσι έξι σχεδόν χρόνια μετά το πρωινό εκείνο της 17ης Μαρτίου του 1988 που ο αντισυμβατικός τραγουδοποιός με το σπάνιο ταλέντο ξεκίνησε για τη μεγάλη «Βόλτα» χωρίς επιστροφή, έρχεται στο φως ένα μουσικό ντοκουμέντο με μεγάλη αξία, μια σειρά από ανέκδοτα τραγούδια του, τα περισσότερα από τα οποία γράφτηκαν τους τελευταίους μήνες της ζωής του.


Αυτά τα κομμάτια, μαζί με άλλα γνωστά του, τα οποία όμως είναι εντελώς «πειραγμένα» από τον ίδιο τόσο στη μουσική όσο και στον στίχο, θα περιλαμβάνει το συλλεκτικό βινύλιο με τίτλο «Αρνήθηκα πολλά» που θα κυκλοφορήσει στις 17 Νοεμβρίου από την Β-Otherside Records σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων... 



Οι ηχογραφήσεις αυτές έγιναν στο μαγαζάκι του Ασιμου, στην οδό Καλλιδρομίου 55, στον «χώρο προετοιμασίας», όπως συνήθιζε να το αποκαλεί. Μετά την αυτοκτονία του οι αστυνομικές αρχές κατέσχεσαν τις κασέτες αυτές, μαζί με κάποια άλλα προσωπικά του αντικείμενα. Κι έτσι τα τραγούδια έμειναν στην Ασφάλεια μέχρι το 1988.


Η προσπάθεια συγκέντρωσης και έκδοσης αυτού του ανέκδοτου μουσικού υλικού ξεκίνησε πριν από περίπου δύο χρόνια και δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Αφού πρώτα εξασφαλίστηκε η άδεια από την κόρη του Ασιμου, τη Λίλιαν Χαριτάκη, η οποία είναι και η διαχειρίστρια του πνευματικού του έργου, επιστρατεύθηκαν πολλοί παλιοί συνεργάτες του προκειμένου το τελικό αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε εκείνο που ο ίδιος θα επιθυμούσε.


Σε κασετοφωνάκι
Οι ηχογραφήσεις των 15 συνολικά τραγουδιών που θα περιλαμβάνει το συλλεκτικό βινύλιο είχαν γίνει σ'ένα απλό κασετοφωνάκι. Οι εκτελέσεις λιτές, μόνο κιθάρα-φωνή. Και ο ήχος, όπως ήταν αναμενόμενο, προβληματικός. Σε κάποιο τραγούδι μάλιστα ακουγόταν και η φωνή ενός πωλητή της λαϊκής αγοράς που γινόταν κάθε εβδομάδα στην Καλλιδρομίου να φωνάζει «πορτοκάλια, λεμόνια». Αυτός ο ίδιος άνθρωπος συνεχίζει μέχρι σήμερα να πουλά τα προϊόντα του στο ίδιο ακριβώς σημείο...



Όπως μας είπε ο υπεύθυνος της παραγωγής, Δημήτρης Βασιλειάδης, χρειάστηκαν αμέτρητες ώρες επεξεργασίας προκειμένου να πετύχουν το καλύτερο δυνατό ηχητικό αποτέλεσμα. Παρ'όλα αυτά, θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως η αξία του συγκεκριμένου δίσκου δεν έχει να κάνει με τον ήχο, αλλά με τη σημαντικότητα του ανέκδοτου υλικού του καλλιτέχνη που έγραψε τη δική του αντισυμβατική μουσική ιστορία. Τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου είναι γνωστά, τουλάχιστον όσον αφορά στους τίτλους τους. Ωστόσο, στις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις ακούγονται τελείως διαφορετικά, και μουσικά και στιχουργικά.


Ο Ασιμος αρεσκόταν στο να «πειράζει» τα τραγούδια του. Ένιωθε πως με αυτόν τον τρόπο τα εξελίσσει. Ετσι λοιπόν υπάρχουν τραγούδια του όπως ο «Μπαγάσας», το «Καταρρέω», το «Αγαπάω κι Αδιαφορώ», το «Γιουσουρούμ» που τα ηχογράφησε τους τελευταίους μήνες της ζωής του σε εντελώς διαφορετικές εκδοχές, οι οποίες παρουσιάζονται επίσης για πρώτη φορά.


Όλοι αυτοί οι «πειραγμένοι» στίχοι συμπεριλαμβάνονται στο τετρασέλιδο ένθετο του δίσκου πλαισιωμένοι από μια σειρά ανέκδοτων φωτογραφιών του Νικόλα Άσιμου από διάφορες περιόδους της σύντομης αλλά γεμάτης ζωής του. Το εικαστικό εξώφυλλο έχει φιλοτεχνήσει ο σκηνοθέτης και στιχουργός Γιώργος Κορδελάς, ο οποίος υπήρξε στενός φίλος με τον Ασιμο. Στόχος της εταιρείας πάντως είναι να κυκλοφορήσει στο μέλλον το σπάνιο αυτό μουσικό υλικό και σε Cd με την προσθήκη κάποιων ακόμη διαφορετικών εκδοχών των τραγουδιών του Νικόλα Ασιμου.



ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ
Έφυγε για την Αθήνα κυνηγώντας τα όνειρά του 


«Από τότε που ήμασταν παιδιά ο Νικόλας ήταν για μένα το μεγάλο μου ίνδαλμα» μας εξομολογείται ο αδελφός του Ασιμου, Δημήτρης Ασημόπουλος. Ήταν το μικρότερο από τα τρία αγόρια της οικογένειας και επτά χρόνια μικρότερος από τον Νικόλα. Παρ'όλα αυτά η προσωπικότητα του αδελφού του τον σημάδεψε ανεξίτηλα κι ας πέρασαν τα περισσότερα χρόνια τους ο ένας μακριά απ'τον άλλο. Γιατί ο Νικόλας έφυγε για την Αθήνα, κυνηγώντας τα όνειρά του, κι ο Δημήτρης δεν έφυγε ποτέ από την Κοζάνη.


«Πώς ήταν σαν παιδί ο Νικόλας» τον ρωτάμε; «Ήταν πάντα ένα πολύ κοινωνικό άτομο, μπροστάρης σε όλα, πάντα η ψυχή της παρέας» μας απαντά και συμπληρώνει: «Η καλλιτεχνική του φύση φάνηκε από μικρή ηλικία. Πρώτος πάντα σε όλες τις σχολικές παραστάσεις, έπαιζε, τραγουδούσε, έγραφε ποιήματα. Στα φοιτητικά χρόνια φάνηκε πλέον ξεκάθαρα πως θα ακολουθούσε καλλιτεχνικό δρόμο». Οι γονείς τους αντέδρασαν έντονα όταν τους ανακοίνωσε την απόφασή του να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να πάει στην Αθήνα. Είχαν άλλα όνειρα για το παιδί τους. Λίγα χρόνια αργότερα όμως θα καταλάβαιναν πως ήταν γεννημένος για την τέχνη.


Παράπονο
Το μεγάλο παράπονο του αδελφού του Ασιμου είναι πως δεν τον είδε ποτέ να παίζει ζωντανά στην Αθήνα. Μόνο σε δύο εκδηλώσεις στην Κοζάνη είχε την ευκαιρία να τον παρακολουθήσει. «Την τελευταία του εμφάνιση στην Κοζάνη, το 1986, δεν θα την ξεχάσω ποτέ... Εκείνη τη μέρα ένιωθα πως απελευθερώθηκα» μας εξομολογείται ο ίδιος.



Όσο για τους λόγους που ώθησαν τον Ασιμο να τερματίσει τη ζωή του; «Πέρασε πολλές δύσκολες στιγμές αλλά άντεξε. Πιστεύω πως εκείνο που τον πίεσε πολύ ήταν η μεγάλη δημοσιότητα που πήρε, ειδικά μετά τον δίσκο που έκανε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ακόμη και μέσα στους κύκλους των συνεργατών του δεν έβρισκε πλέον ανθρώπους που να τον καταλαβαίνουν και να ασπάζονται τον δικό του κώδικα αξιών τον οδήγησαν στον θάνατο, για τον οποίον μιλούσε συχνά λες και ήταν εξοικειωμένος μαζί του» εκτιμά ο Δημήτρης Ασημόπουλος και καταλήγει: «Ο,τι κι αν έκανε ο Νικόλας δεν έπεσε ποτέ στα μάτια μου. Είμαι πάντα περήφανος γι'αυτόν».


Συγκλονιστική όμως είναι και η προσωπική κατάθεση που κάνει ο ψυχίατρος και ποιητής Σωτήρης Παστάκας, ο οποίος έκανε την ειδικότητά του στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών όπου νοσηλεύτηκε ο Νικόλας Ασιμος το 1987: «Ο κ. Ασημόπουλος, μεγαλέμπορος απ'την Κοζάνη, έσπειρε τον πανικό σε γιατρούς και προσωπικό, όταν εμφανίστηκε στο Περίπτερο 14, στο ΨΝΑ. Μετά από έναν μήνα σωστό, έμαθε επιτέλους πως ο γιος του νοσηλευόταν στο Δαφνί, και με όλες τις καλές προθέσεις, ήρθε για να τον μεταφέρει αλλού. Ρώτησε. Του είπαν για κάποια κλινική στα Βόρεια Προάστια.


Η αντίδραση των θεραπόντων ήταν η κλασική: γιατί να τον πάρετε, πώς; θα το μετανιώσετε. Αλήθεια, έλεγαν. Παρότι ολίγων μηνών ειδικευόμενος, είχα ακόμη στη μύτη μου τη μυρουδιά της αποχέτευσης που έβγαινε απ'όλα τα κτίρια του τότε Δαφνιού, απ'τα οποία φυσικά δεν εξαιρούνταν το δικό μας. Εξήντα κρεβάτια στη σειρά, τα περισσότερα κολλημένα το ένα στο άλλο... χωρίς κομοδίνα, ντουλάπες... πού να βάλεις τα ελάχιστα προσωπικά αντικείμενα και τι ιδιωτική ζωή να διασώσεις, όταν έπρεπε να περάσεις πάνω απ'τις στύσεις των άλλων για να βρεις δάπεδο να ισιώσεις!


''Μα, βρωμάει'', επαναλάμβανε ο κ. Ασημόπουλος κι είχε δίκιο. ''Δεν βρωμάει''απαντούσαν οι διευθυντές μου, κι είχαν κι αυτοί δίκιο, γιατί απλώς είχε συνηθίσει το αισθητήριο της όσφρησης στη βρώμα και δεν την αντιλαμβανόταν. Η κλασική περίπτωση στην Ψυχιατρική, όπου έχουν δίκιο και οι δύο. Οι ψυχίατροι, έχοντας ταπωμένα όλα τα αισθητήρια όργανα, έμειναν στάσιμοι και στην προσωπική τους ζωή, και ως πρόσωπα αυθύπαρκτα κι ως χαρακτήρες...


Ο κ. Ασημόπουλος κατάφερε τελικώς να αποσπάσει τον γιο του απ'το περίπτερο 14. Άσχετα αν ο γιος του, ο Νικόλας, εκεί ήταν βασιλιάς: στον ένα μήνα νοσηλείας του είχε κατακτήσει τους υπόλοιπους 59. Άλλος του έφερνε τις παντόφλες, άλλος τον καφέ, άλλος την κιθάρα του.

Τον έβαλε σε ένα μονόκλινο στην καλύτερη Ψυχιατρική Κλινική (όπως του είχαν πει), εκεί στα βόρεια. Ένα κελί, χωρίς παράθυρο. Χωρίς τρελούς φίλους. Χωρίς κιθάρα. Τον έβγαλε ύστερα από κει με ιατρογενή κατάθλιψη και καθηλωμένο από τα νευροληπτικά, να μην μπορεί να παίξει ούτε ένα ακόρντο: δεν λύγιζαν τα δάκτυλά του, έτρεμαν. Με τρεμάμενα δάκτυλα ο Νικόλας κατάφερε να φτιάξει μόνο τη θηλιά του».


http://www.ethnos.gr



ΔΟΕ: Διευκρινίσεις για την υλοποίηση της απόφασης για απεργία - αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης

0
0
Όπως αναφέραμε και στο έγγραφό μας της Δευτέρας 10-11-2014 σε σχέση με την εφαρμογή της αξιολόγησης μετά από την εγκύκλιο του υπουργού Παιδείας, η απεργία - αποχή που έχει κηρύξει το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλύπτει τους συναδέλφους, οι οποίοι και δε διατρέχουν πειθαρχικό κίνδυνο με το να μην συμμετέχουν στις διαδικασίες της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης.
Οι εκπαιδευτικοί απέχουν μόνο από τις διαδικασίες φάρσα που συνεχίζει να υλοποιεί σε καθεστώς νομικά έωλο το Ι.Ε.Π. και όχι από την εκτέλεση όλων των άλλων εκπαιδευτικών και υπηρεσιακών καθηκόντων τους.



Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ,επισημαίνει, διευκρινιστικά, τα παρακάτω  :


Στις συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων  που πραγματοποιούνται για τις διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης οι συνάδελφοι  δηλώνουν (προφορικά) ότι συμμετέχουν στην απεργία-αποχή που έχει κηρύξει η ΔΟΕ και απέχουν από τη συνεδρίαση για το συγκεκριμένο και μόνο θέμα της ημερήσιας διάταξης ενώ συμμετέχουν κανονικά στη συνεδρίαση για τα υπόλοιπα θέματα που (τυχόν) υπάρχουν για συζήτηση.


Όταν η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας συμμετέχει στην απεργία-αποχή, δεν υπάρχει απαρτία και ο σύλλογος διδασκόντων δεν προχωρά στην υλοποίηση της όποιας διαδικασίας σχετίζεται με την αυτοαξιολόγηση. Σε αντίθετη περίπτωση ο κάθε συνάδελφος, ανεξαρτήτως του αν η πλειοψηφία συμμετέχει στην αυτοαξιολόγηση έχει το δικαίωμα να απέχει στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην απεργία - αποχή.


Σε ότι αφορά τους διευθυντές δημοτικών σχολείων και προϊστάμενες - προϊσταμένους νηπιαγωγείων και ολιγοθέσιων σχολείωνπου το ΥΠΑΙΘ τους καλεί να αξιολογηθούν, μπορούν να καταγράψουν τη συμμετοχή στους στην απεργία - αποχή που έχει κηρύξει το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. στο βιβλίο πράξεων διευθυντή - προϊσταμένου ως εξής : «Δε συμμετέχω στις διαδικασίες της αξιολόγησης, υλοποιώντας την με α.π. 1201/31-10-2014  απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. την οποία εξωδίκως κοινοποίησε στους κ.κ. Υπουργούς Παιδείας και Οικονομικών.»



Φιλανθρωπική εκδήλωση «Μαζί… για το παιδί» - ελληνορωμαϊκή πάλη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας

0
0
Ο Πανευβοϊκός Σύλλογος «ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ», ο Σύλλογος ΦΛΟΓΑ και ο Δημοτικός Οργανισμός Άθλησης Πολιτισμού & Περιβάλλοντος Χαλκίδας (ΔΟΑΠΠΕΧ), συνδιοργανώνουν φιλανθρωπική εκδήλωση την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014και ώρα 6.00 μ.μ., στο Κλειστό Γυμναστήριο «Μελίνα Μερκούρη» στη Χαλκίδα.
Η εκδήλωση περιλαμβάνει φιλικούς αγώνες ελληνορωμαϊκής πάλης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, επίδειξη KICK BOX, Ρυθμική, Ενόργανη, ZUMBA FITNESS, BOKWA FITNESS, FANKY, παιδικό χορευτικό πρόγραμμα, ενώ στο μουσικό καλλιτεχνικό μέρος συμμετέχουν οι:


Bo Ginno, Mark Angelo, Nevma, Otherview, Shayia, Στέφανος Δημοσθένους, Switch, Kings και η Βέρα Μπούφη.

Την παρουσίαση κάνει, ο Τάκης Ζαχαράτος.

Συμμετέχουν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές:
Λευτέρης Κοσμίδης, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης & Αργυρούλα Αφράτη και ο προπονητής της Εθνικής Ελλάδος Γιώργος Αγγέλου. 

"Εδώ Πολυτεχνείο", συζήτηση με τον Δ.Παπαχρήστο το Σάββατο στο Θ.Παπαδημητρίου

0
0
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας "Doc Fest", αυτό το Σάββατο 15 Νοεμβρίου στο θέατρο Παπαδημητρίου και ώρα 19:45 θα γίνει συζήτηση με θέμα "Εδώ Πολυτεχνείο"με τον Δημήτρη Παπαχρήστο.

Προβολή της ταινίας "Εδώ Πολυτεχνείο"τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη στο ΕΚΕ

0
0

Τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη, στο Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας στις 8μμ, θα γίνει προβολή της ταινίας "ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ"και θα ακολουθήσει συζήτηση.

17 Μήνες αγώνα, ένας χρόνος από την εισβολή των ΜΑΤ στο Ρ/Μ, συνεχίζουμε !

0
0
17 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 11/6/2013, και ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ και ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΜΑΤ στο Ραδιομεγάρο η δύναμη μας γιγαντώνεται, διαψεύδοντας τις "Κασσάνδρες"που πίστευαν ότι το "πανηγυράκι "μας όπως αποκαλούσαν τον αγώνα μας μετά το "μαύρο"θα λάβει τέλος.
17 μήνες όμως, ο αγώνας ψυχής και ζωής συνεχίζεται αταλάντευτα.

Οι προσπάθειες τους να μας αποτελειώσουν πέφτουν στο κενό.
Σε κάθε μέρα, σε κάθε ώρα, σε κάθε λεπτό μαύρου που ήθελαν να μας επιβάλουν, βάλαμε χρώμα με τον αγώνα μας, δώσαμε όρκο τιμής στους 16 νεκρούς μας, μπήκαμε στις καρδιές του κόσμου που είναι πλάι μας, και είναι η ανάσα μας .
Ο αγώνας μας καρποφορεί και αποδίδει το βλέπουμε καθημερινά στον παλμό της ανταπόκρισης, παρά τον πόλεμο της ξενόδουλης κυβέρνησης και των συνεταίρων της, αλλά και μερικών που θέλουν να σπείρουν την διχόνοια, κινδυνολογούν και προσβλέπουν σε οφέλη, αλλά και της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που έχει ξεχαστεί στον ρόλο του εταίρου της συγκυβέρνησης και της βάζει πλάτη στα καθημερινά όργια της, εναντίον της χώρας και των εργαζόμενων !.
Οι αγωνιστές ήταν όλοι τους εδώ στο κάλεσμα μας στις 7 Νοέμβρη.
Παρόντες, ανυπότακτες συνειδήσεις εναντία στο φαύλο καθεστώς.
Ενεργοί πολίτες, αλληλέγγυοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, απολυμένοι, νέοι,
Σωματεία: Εργαζόμενων ΕΚΠΑ (Παπαμίχος), εργαζόμενων ΥΠΟΥΡ. ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (Κ. Πίττας), εργαζόμενων ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, εργαζόμενων ΙΝΤΡΑΚΟΜ (Β. Σειλαδής, Κ. Βοργιάς), συμβασιούχων ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, διαθέσιμοι ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Συντ. ΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ σε διαθεσιμότητα (Ν. Κικάκης), εργαζόμενων στο νοσοκομείο ΑΓ. ΣΑΒΒΑΣ (Κ. Καταραχίας), τους ΓΕΩΛΟΓΟΥΣ.
Εργατικά κέντρα: Ε.Κ.Αθήνας, Ε.Κ. ΕΥΒΟΙΑΣ (Σ. Μπασινάς, Μ. Σμυρναίου), Ομοσπονδίες: ΠΟΘΑ (Κ. Κεχαγιόγλου), ΟΙΥΕ (Μ. Στεκουλέα), ΟΜΕ-ΟΤΕ, ΟΛΜΕ (Θ. Κοτσυφάκης).
η ΑΔΕΔΥ
Οι ενώσεις τύπου: ΠΟΕΣΥ (Δ. Κουμπιάς, Γ. Σαββίδης) – ΠΟΕΠΤΥΜ (Χ. Ιζαμπέλα, Χ. Κρέστας ) – ΕΣΗΕΑ (Μ.Κατσίμη, Γ. Γιουκάκης) – ΕΣΠΗΤ- ΠΣΑΤ (Σ. Τριανταφύλλου), ΕΦΕ (Μ. Λώλος), ΕΟΔΕΑΠ (Γ. Αγγέλης),
Συνδικαλιστικές παρατάξεις: ΠΑΜΕ (Α. Περάκης), ΜΕΤΑ (Γ. Χαρίσης), ΕΜΕΙΣ (Ν. Φωτόπουλος, Σ. Σαλουφάκου), ΑΝΤΑΡΣΙΑ, ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ – ΚΕΔ (Δ. Τσαλαπάτης), ΚΕΕΡΦΑ, 18 ΑΝΩ , Αριστερό Ρεύμα Ιλίου, συλλογικότητες, δημοκρατικές δυνάμεις που συνεχίζουν τον αγώνα τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Ενωμένοι όλοι δώσαμε το παρόν στις 7 Νοεμβρίου έξω από το Ραδιομέγαρο.
Απέναντι από το ψεύτικο και υπόδουλο πρόσωπο μιας ψεύτικης ενημέρωσης.
Μαζί με τους ακούραστους αγωνιστές της ertopen σε όλη την ΕΛΛΑΔΑ, σε κάθε Ρ/Σ, στην ΕΡΤ3, όλοι μαζί διαδηλώσαμε με ένα στόμα μια φωνή εναντία στη δύνη της βάρβαρης πολιτικής. Μακριά στην απόσταση, αλλά τόσο κοντά στη συσπείρωση και στο κοινό στόχο της δικαίωσης!

Έτσι ο αγώνας μας παίρνει δύναμη με τη συμμετοχή και των άλλων εργατικών τάξεων που αρνούνται την υποταγή στους δυνάστες μας και βαστάζους της ΜΕΡΚΕΛ.
Ευχαριστούμε όλους όσους ένωσαν τη φωνή τους μαζί μας.
Ιδιαίτερα αγωνιστικό τόνο έδωσαν με την παρουσία τους στο κάλεσμα της ΠΟΣΠΕΡΤ:
Τα Τσιμέντα Χαλκίδας (Η. Κούκουρας), οι καθαρίστριες (Ε. Αλεξάκη, Δ. Μανώλη, Δ. Κωστοπούλου), οι σχολικοί φύλακες (Α. Οικονόμου, Σ. Τσουμέα), οι αλληλέγγυοι από Πάτρα μαζί με εργαζόμενους της ΕΡΑ ΠΑΤΡΑΣ, από Κόρινθο και Χαλκίδα, οι εργαζόμενοι της Κόκα Κόλα, της ΒΙΟΜΕ (Θ. Αλεξάνδρου, Κ. Χαριτάκης).
Οι πολιτικές δημοκρατικές δυνάμεις:
Από τον ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Π .Λαφαζάνη, το ΚΚΕ με τον Χ. Κατσιώτη, τους ΑΝΕΛ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΩΤΑ με τον Ο. Βουδούρη, ΑΝΤΑΡΣΙΑ με τον Γ. Σηφακάκη, ΕΠΑΜ με τον Θ. Συμβουλόπουλο, ΕΚΚΕ, ΟΚΔΕ με την Σ. Θεοδωροπούλου, ΕΕΚ με τον Ν Πελεκούδα, ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ με τον Η. Παπαδόπουλο.
Οι βουλευτές: Ζ. Κωνσταντόπουλου, Δ. Στρατούλη,ς Α. Χατζησοφιά, Γ. Σταθάς, Χ. Καφαντάρη, Α. Αλεξόπουλος, Μ. Παπαδημητρίου.
Τα μέλη της Κ.Ε.ΣΥΡΙΖΑ: Γ. Μπαλάφας, Μ. Φραγιαδάκη, Γ Καλομοίρης, Γ. Δούκας Δ. Σπανού, Γ. Βαμβακάς
Την ΚΕΕΡΦΑ με τον Π. Κωνσταντίνου, Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ με τον Τ. Αναστασιάδη, την ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ με το Π. Γκαργκάνα
Τον π. Πρύτανη Ν. Μαρκάτο

Όλες οι φωνές ενώθηκαν παρά τις διαφορές τους, για να καταλήξουν σε έναν κοινό σκοπό ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ..που πλησιάζει..
Με σύμμαχο τον καλό καιρό φτάσαμε ως τα κάγκελα και συμβολικά σπάσαμε τις αλυσίδες της "σιωπής"και θα συνεχίσουμε μέχρι να σπάσουμε όλες αυτές τις αλυσίδες που βάζουν και κρατούν κλειστό και φιμωμένο το Ραδιομέγαρο της κατοχής.
Θα σπάσουμε όσες άλλες αλυσίδες βάζουν και θα ανοίξουμε αυτά τα κάγκελα που μένουν κλειστά γιατί ο "φόβος τους φυλάει τα έρημα"
Η "ερημιά όμως της πολιτικής τους", τους ξερνά....
Θα συνεχίσουμε ..μέχρι να σπάσουμε τις αλυσίδες τους, που μετέτρεψαν σε σιδερόφρακτη φυλακή τον άλλοτε ζωντανό "ναό"της ενημέρωσης.
Δεν είναι μακριά οι κρίκοι σπάνε ένας ένας.
Το πανηγυράκι που επικαλέσθηκαν φουντώνει και θα γίνει η μεγάλη γιορτή της νίκης!
Γιατί εμείς συνεχίζουμε:
Στις 17 Νοέμβρη στη πραγματική γιορτή για την δημοκρατία (προσυγκέντρωση στη Πλ. Κλαυθμώνος στις 15.00).
Στις 27 Νοέμβρη στην πανεργατική απεργία και μέχρι να έρθει η Λευτεριά....

Όλοι μαζί θα νικήσουμε.

Η απάντηση μας είναι πάντα μία : Αλληλεγγύη, Αντίσταση και Αγώνας !

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ-ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ

ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΜΙΣΘΟΥΣ, ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

…..ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΖΕΙ 

Συνεδρίαση ΔΣ Επιμελητηρίου Εύβοιας, την Τετάρτη 19/11

Συνεδρίαση της Δημοτικής Κοινότητας Χαλκίδας, τη Δευτέρα 17/11

0
0
Σας κάνουμε γνωστά τα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης της συνεδρίασης του Συμβουλίου Δημ.Κοινότητας Χαλκίδας που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 19:30, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου [Δημαρχιακό Μέγαρο– Φαρμακίδου 15,Χαλκίδα]:


ΘΕΜΑΤΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ - ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΔΕΡΟΝΤΟΣ

1)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΦΑΣΣΑ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΣ –Επιχείρηση προσφοράς κατά κύριο λόγο οινοπνευματωδών ποτών [Καφενείο] επί της διασταύρωσης των οδών Σιώκου 5 και Σάββα ( αρ.πρωτ.αιτ.58262/15-09-2014) 
2)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΚΟΚΚΟΡΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ του Κωνσταντίνου – Επιχείρηση μαζικής εστίασης και αναψυχής [Ψησταριά] επί της οδού Χαϊνά 85 ( αρ.πρωτ.αιτ.65591/23-10-2014) 
3)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΜΠΑΡΑΚΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗΣ του Αναστασίου – Επιχείρηση λιανικής διάθεσης τροφίμων και ποτών [Παντοπωλείο-Γαλακτοκομικά –κατεψυγμένα επί της οδού Βαθροβουνίου -Δύο Δέντρα ,Χαλκίδα ( αρ.πρωτ.αιτ.67601/30-10-2014) 
4)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗ ΑΣΤΕΡΙΟΥ του Σωτηρίου – Επιχείρηση μαζικής εστίασης και αναψυχής [Καφετέρια-Μπαρ ] ,Χαλκίδα επί της Λεωφόρου Καραμανλή (1ο χλμ) Λιανή Άμμος ( αρ.πρωτ.αιτ.67323/29-10-2014) 
5)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ του Νικολάου – Κατάστημα περιποίησης χεριών-ποδιών/Κομμωτήριο ,Χαλκίδα επί της οδού Τσιριγώτη 19-21 στη Χαλκίδα[ σε συνέχεια της αρίθμ. 20/2014 απόφασης Προέγκρισης Καταστήματος [αρ.πρωτ.αιτ.67840/3-10-2014) 
6)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΚΙΟΥΡΚΤΣΗ ΔΗΜΗΤΡΑΣ του Αργυρίου – Επιχείρηση λιανικής διάθεσης τροφίμων και ποτών[Ιχθυοπωλείο] επί της οδού Χαϊνά 88 στη Χαλκίδα [αρ.πρωτ.αιτ.68856/6-11-2014) 
7)Περί προέγκρισης ίδρυσης σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΒΟΥΤΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ του Ταξιάρχη – Επιχείρηση λιανικής διάθεσης τροφίμων και ποτών[Πρατήριο Ζαχαροπλαστικής και Παρασκευαστήριο-Συσκευαστήριο Γλυκών Κουταλιού και Ζυμαρικών] επί της οδού Έλληνος Στρατιώτου 34 στη Χαλκίδα [αρ.πρωτ.αιτ.69718/11-11-2014) 
8)Περί χορήγησης άδειας μουσικής-μουσικών οργάνων τριών ετών σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΣ του Ευαγγέλου , [Μικτό Καφενενείο-Οβελιστήριο] στη διασταύρωση των οδών Λευκάδος 14 & Καλύμνου στη Χαλκίδα [αρίθμ. πρωτ αιτ.68212/03-11-2014) 
9)Περί γνωμοδότησης για χορήγηση άδειας χρήσης κοινόχρηστου χώρου[πεζόδρομου] εκτ.17,00 τ.μ για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ιδιοκτησίας ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ του Χρήστου [Καφέ-μπαρ-Σνακ Μπαρ] στην οδό Κ. Βαρατάση 2] για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων έμπροσθεν του καταστήματος. [αρίθμ. πρωτ αιτ.65786/20-10-2014
10)Περί ορισμού δημοτικών χώρων προς παραχώρηση-ενοικίαση για την άσκηση υπαίθριου στάσιμου εμπορίου[εξ αναβολής]
11)Πρόταση περί εφαρμογής και επικαιροποίησης των κανονιστικών πράξεων αδειών μουσικής και κατάληψης κοινοχρήστων χώρων. (Εισηγητής Π. Καράβας)

ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ: 
ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ ( Εισηγητής: Δεσποτάκης Μ.)

1)Προτάσεις επισήμανσης έργων για τη βελτίωση της Συγκοινωνίας [Επιτροπή ΕΡΓΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ - ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ]
2)α)Περί κατασκευής round adout στη διασταύρωση των οδών Ληλαντίων με Μάριου Δοξάκη για την εύρυθμη λειτουργία της κυκλοφορίας για την αποφυγή τροχαίων με προτεραιότητα των αυτοκινήτων που θα βρίσκονται μέσα στο round about.
β) Κατασκευή round adout στη διασταύρωση των δρόμων που βρίσκονται στον κόμβο των διασταυρούμενων οδών στην περιοχή ΤΑΨΙ ΤΗ ΒΡΥΣΗ για την εύρυθμη λειτουργία της κυκλοφορίας για την αποφυγή τροχαίων με προτεραιότητα των αυτοκίνητων που θα βρίσκονται μέσα στο round about.
γ) Ολοκλήρωση αποχέτευσης στην περιοχή της Λιανής Άμμου.
δ) Τοποθέτηση πλαστικών κολονακίων δεξιά και αριστερά δίπλα στα πεζοδρόμια στην οδό Ληλαντιων από τα φανάρια ως το κατάστημα του Κρητικού για την αποφυγή παράνομων σταθμεύσεων στο δρόμο αλλά και πάνω στα πεζοδρόμια.
ε) Ολοκλήρωση διαπλάτυνσης πεζοδρομίων Νεοφύτου από τον Άγιο Δημήτριο ως τα φανάρια Νεάπολης.
3)Ανακατεύθυνση της οδού Ιωαννίδου
4)Διαπλάτυνση πεζοδρομίων της οδού Αντωνίου από την αρχή έως τον Αγ.Δημήτριο.
5)Ασφαλτόστρωση της γωνίας του δρόμου στο πάρκο της εισόδου της πόλης στη συμβολή των οδών Ευβοίας με Καραγιάννη.
6)Προτάσεις περί μετατροπής των σιντριβανιών που βρίσκονται σε αχρηστία σε χώρους πρασίνου (παρτέρια) 

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ


 ΚΑΡΑΒΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ



Έναρξη των μαθημάτων της Σχολής Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας της Ι.Μητροπόλεως Χαλκίδας

0
0
 Τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014, το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος τέλεσε τον εναρκτήριο αγιασμό της Σχολής Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσης της Ιεράς Μητροπόλεως μας, για το φετινό σχολικό έτος 2014-2015.


Κατά την εισαγωγική του ομιλία προς τους διδάσκοντες και διδασκομένους, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στα περιστατικά χρήσεως ξένων γλωσσών, που αναφέρονται στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη, θέλοντας να εξηγήσει ότι η νοηματική γλώσσα είναι μια ακόμη γλώσσα των ανθρώπων και όχι μια υποκατάσταση της απουσίας του ομιλουμένου λόγου. 

Επίσης εμφατικά αναφερόμενος στα παραπάνω είπε πως τα μέσα επικοινωνίας με τους κωφούς αδελφούς μας δεν είναι μόνο το ενδιαφέρον και η φροντίδα που πηγάζουν, μάλιστα, από οίκτο, αλλά η χρήση της γλώσσας τους που, αν πραγματικά τους αγαπάμε, αξίζει να μάθουμε. 

Ακόμη, ευχαρίστησε τον Ιεροκήρυκα της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Ιωάννη Καραμούζη, ο οποίος κοπίασε και έμαθε την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και την προσφέρει στην Εκκλησία διδάσκοντας και πολλούς άλλους στα πλαίσια λειτουργίας της Σχολής ενώ, παράλληλα, ασχολείται και με την κατήχηση των κωφών αδελφών μας.


Υπενθυμίζουμε ότι κάθε Δευτέρα λειτουργούν δύο τμήματα διδασκαλίας της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, τόσο για Κωφούς όσο και για ακούοντες, με σκοπό τη διάδοση της γλώσσας των Κωφών και την αφύπνιση των ακουόντων, στο κτίριο της Οικογενείας Πνευματικού, επί της οδού Μεσσαπίων 10 στη Χαλκίδα.


Η κατανάλωση άγριων μανιταριών εμπεριέχει κινδύνους σοβαρών δηλητηριάσεων

0
0

Του κ. Παναγιώτη Γεωργίου Κούβαρη


Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Κέντρου Δηλητηριάσεων, καταγράφηκαν εξήντα περιπτώσεις σοβαρών δηλητηριάσεων σε όλη τη χώρα από την κατανάλωση άγριων μανιταριών που έχουν συλλεχθεί στη φύση από ερασιτέχνες.
Για το λόγο αυτό ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) ζητά από τους καταναλωτές να αποφεύγουν τη συλλογή και κατανάλώση των μανιταριών αυτών.

Ο ΕΦΕΤ εφιστά την προσοχή του καταναλωτικού κοινού στα εξής:
■Η κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών, ωμών ή μαγειρεμένων οδηγεί σε δηλητηρίαση με συμπτώματα όπως ναυτία, εμετό και διάρροια που σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύεται από διαταραχές της ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας.
■Οι τοξικές ουσίες που υπάρχουν στα δηλητηριώδη μανιτάρια δεν καταστρέφονται με το μαγείρεμα.
■Είναι εξαιρετικά δύσκολο οι ερασιτέχνες συλλέκτες μανιταριών να διακρίνουν τα ασφαλή-βρώσιμα από τα δηλητηριώδη άγρια μανιτάρια που φυτρώνουν στη φύση.
■Για τη διάκριση μεταξύ ασφαλών βρώσιμων και δηλητηριωδών άγριων μανιταριών δεν επαρκούν οι εικόνες από το Internet ή τα βιβλία.
Ο ΕΦΕΤ διευκρινίζει ότι τα προαναφερθέντα δεν αφορούν στην κατανάλωση των τυποποιημένων μανιταριών που διατίθενται στα σημεία λιανικής πώλησης.
Σε περίπτωση δηλητηρίασης από την κατανάλωση άγριων μανιταριών που έχουν συλλεχθεί στη φύση από ερασιτέχνες, οι καταναλωτές πρέπει να επικοινωνούν με το Κέντρο Δηλητηριάσεων (τηλ. 210-7793777).
Viewing all 16464 articles
Browse latest View live




Latest Images